76.
Saturday, 14 June 2014، 10:45 AM
دلتنگ که میشوم ...
وقتی که هوای حوصله ام ابریست ...
دلم ...
یک عصر دلگیر میخواهد ...
و
یک پیاده روی بی انتها ...
تا تمام درد هایم را ...
در تن سردش جا گذارم ...
و آنقدر گلایه کنم ...
که آسمان بشکند سد غرورش را ...
و رد پایم را ...
از دل سنگفرش های زخمی پاک کند ...
تاشاید ...
دل بیقرارم اندکی آرام گیرد ...
شاید که لبخند درختان به هنگام گریه ی ابر ...
اجابتی باشد ...
و ...
خدا اغوش بگشاید به روی تنهایی هایم ...
!!!
بدترین حسه دنیا اینه که،
بدونی کسی که دوسش داری همون اندازه یکی دیگه رو دوس داره !
.